beth/rest.

"Wszyscy jesteśmy tacy sami. Bez względu na ewentualne zewnętrzne różnice – w środku dążymy do tego samego. Miłości, poczucia akceptacji, spełnienia w związku z drugą osobą.
Nic innego nie zastąpi obecności drugiej osoby, nic
nie zastąpi bycia z drugim człowiekiem."

Achh.. Tak bardzo leniwy dzień. Trzeci wolny, niesamowite wprost. Wczoraj stwierdziłam, że zaczyna mi uciekać któraś klepka, kiedy siedząc sobie i patrząc w przestrzeń pożałowałam, że nie ma mnie w pracy... Ahahaha. Na szczęście prędko się otrząsnęłam, skarciłam i ruszyłam w błogostan dnia wolnego. Wyspałam się, troszkę ogarnęłam dom, wygrzałam stare kości, zajadałam się lodami i świeżutkimi truskaweczkami z jogurtem naturalnym, i cukrem. Oglądałam durne seriale i filmy, i doszłam do wniosku, że oduczyłam się obijania. Tak bardzo smutne. Wciąż wymyślam sobie co nowego za chwilę zrobię. Za minut parę postanowiłam powalczyć z pokojem, choć jak na mnie, jest on obrazem jeszcze nie najgorszym. Odwiedzę dziadka, kościół też pasuje, popatrzę w niebo i posłucham szumu liści. Achh, jak wspaniale, jak cudownie. Jeszcze tylko niewiele ponad tydzień. Ta myśl kotłuje mi się w głowie.
Rozkręciłam się trochę, praca przestała być tak nużąca - tfu tfu - paradoksalnie znalazłam w tym jakiś cel i trzymam się go kurczowo. I tak niewielka przepaść dzieli mnie i świadomość, a z każdym dniem odległość zmniejsza się. Relaks...